سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که معمولاً از طریق تماس جنسی منتشر میشود. سفیلیس یکی از بیماری‌های تقریبا خطرناکی می‌باشد که به علت آشنایی بسیار کم افراد مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد. زمانی که یک فرد زخم‌های ناشی از سیفلیس را با پوست یا غشاهای مخاطی خود لمس کند، عفونت از فردی به فرد دیگر سرایت میکند.
تشخیص سیفلیس ممکن است دشوار باشد، زیرا پس از عفونت اولیه، باکتری میتواند سال‌ها قبل از فعال شدن دوباره در بدن خفته بماند. بدون هیچ علامت قابل مشاهده‌ای، تنها راه برای اطلاع از ابتلا به سیفلیس، انجام آزمایش برای آن است که معمولاً شامل گرفتن نمونه خون است.
سیفلیس در صورت عدم درمان میتواند یک بیماری جدی و حتی تهدید کننده زندگی باشد. به خصوص زمانی خطرناک است که در دوران بارداری یا زایمان از یک مادر آلوده به نوزادش منتقل شود. از این جهت باید در برابر ابتلا به سفیلیس احتیاط کرد.
خوشبختانه، چندین درمان بسیار مؤثر برای از بین بردن باکتری‌هایی که باعث سیفلیس می‌شوند، وجود دارد و عفونت در بزرگسالان با درمان زودهنگام به راحتی قابل درمان است.البته این بیماری در مراحل بعدی نیز قابل درمان است، اما درمان نمی‌تواند آسیب‌های عضوی را که بیماری قبلاً ایجاد کرده است، بر طرف سازد.
علائم و نشانه‌های سیفلیس
یک فرد ممکن است سیفلیس داشته باشد و هیچ علامتی را نبیند یا احساس نکند.همچنین اشتباه گرفتن سیفلیس با موارد دیگر، مانند جوش یا بثورات گاها رخ می دهد. علائم سیفلیس بسته به مرحله بیماری متفاوت است:
- مرحله اولیه: ممکن است زخم‌های منفرد یا متعددی وجود داشته باشد که معمولاً سفت، گرد و بدون درد هستند و اغلب می‌توانند مورد توجه قرار نگیرند. زخم‌ها معمولاً سه تا شش هفته با درمان یا بدون درمان طول می‌کشد. حتی پس از از بین رفتن زخم، درمان برای جلوگیری از پیشرفت عفونت به مرحله ثانویه ضروری است.
- مرحله ثانویه: این مرحله معمولاً با بثورات در یک یا چند ناحیه از بدن شروع میشود. بثورات میتواند به صورت لکه‌های خشن، قرمز یا قهوه‌ای ظاهر شوند، اما گاهی اوقات بسیار ضعیف هستند و قابل توجه نیستند. سایر علائم سیفلیس که میتواند در مرحله ثانویه ظاهر شوند عبارتند از:
- 1- زخم در دهان، واژن یا مقعد
- 2- تب
- 3- غدد لنفاوی متورم
- 4- گلو درد
- 5- ریزش مو تکه تکه
- 6- سردرد
- 7- کاهش وزن
- 8- دردهای عضلانی
- 9- خستگی
مقاله مرتبط: عفونت‌ها و بیماری‌های انتقال یافته جنسی
• سیفلیس نهفته
اگر سیفلیس درمان نشود، از مرحله ثانویه به مرحله نهفته یا پنهان منتقل میشود، جایی که هیچ علامتی وجود ندارد. این مرحله میتواند سال‌ها طول بکشد و علائم و نشانه‌ها ممکن است هرگز عود نکنند یا بیماری به مرحله سوم پیشرفت کند.
• سیفلیس سوم
تقریباً 15 تا 30 درصد از افراد مبتلا به سیفلیس که تحت درمان قرار نمی‌گیرند، به سیفلیس دیررس یا فاز سوم مبتلا می‌شوند. برخی علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- 1. زخم‌های بزرگ روی پوست یا داخل بدن
- 2. سیفلیس قلبی عروقی که میتواند قلب و عروق خونی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به آنوریسم آئورت (اتساع بزرگترین شریان بدن به دلیل ضعیف شدن دیواره شریان) و نارسایی دریچه آئورت شود
- 3. نوروسیفلیس که میتواند باعث سردردهای شدید، حرکات سخت ماهیچه‌ای، فلج، بی حسی و زوال عقل شود.
علل و عوامل خطر سیفلیس
سیفلیس توسط نوعی باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد میشود که از طریق بریدگی‌ها یا ساییدگی‌های جزئی در پوست یا غشاهای مخاطی، معمولاً در حین فعالیت جنسی، وارد بدن میشود. عفونت هم در مرحله اولیه زمانی که زخم برای اولین بار ظاهر می‌شودو هم در مرحله ثانویه که ممکن است بثورات روی تنه، کف دست‌ها، کف پاها یا سایر نقاط بدن ایجاد شود، مسری است.
زخم‌های سیفلیس همچنین انتقال ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) را تسهیل میکند، ویروسی که باعث بیماری ایدز میشود. این احتمالاً به دلیل این واقعیت است که زخم سیفلیس می‌توانند خونریزی کنند و راه آسانی برای ورود HIV به جریان خون فراهم می‌کنند.
سیفلیس ممکن است در مراحل نهفته اولیه، زمانی که هیچ علامتی وجود ندارد، مسری باشد. شما نمی‌توانید با استفاده از همان لباس، توالت، صندلی توالت یا ظروف یک فرد آلوده به سیفلیس مبتلا شوید. همچنین نمی‌توانید آن را از دستگیره‌های در، وان حمام، استخر یا سایر امکانات مشابه دریافت کنید. در موارد نادر، ممکن است از طریق تماس مستقیم و نزدیک با یک ضایعه فعال گسترش یابد، به عنوان مثال، در هنگام بوسیدن در صورت وجود ضایعه.
درمان سیفلیس
سیفلیس قابل درمان است و از بین می‌رود. اگر درمان نشود، سیفلیس یک بیماری مادام العمر است.
منبع: وبسایت های‌طب
